Szpital to placówka ochrony zdrowia, gdzie życie codzienne dostarcza szeregu nowych wydarzeń. Radość przynoszą szczególnie te, które mają szczęśliwe zakończenie, kiedy walka lekarzy o ludzie życie i zdrowie zwieńczona jest pełnym sukcesem, poprawą stanu zdrowia czy też przykładowo przyjściem nowego człowieka na świat.
To piękne momenty, które na zawsze budują dobre relacje na linii pacjent – lekarz. Zdarza się jednak, że pacjenci z różnych przyczyn nie są zadowoleni z jakości, czy też rezultatów prowadzonego procesu leczenia.
Usłyszeć wtedy można, iż często lekarz, który sprawował opiekę nad pacjentem w jakimś stopniu nie przyłożył należytej uwagi, nie poświęcił dostatecznie dużo czasu na przeanalizowanie procesu diagnostycznego danego pacjenta.
Zarzuca się wtedy brak empatii, podejścia indywidualnego do problemu czy też zwyczajnie dobrej woli i pełnego zaangażowania. Oczywiście nikt nie ucieka od tego rodzaju problemów, które mogą się przydarzyć w codziennym życiu szpitalnym.
Aby przeciwdziałać takim zachowaniom zostało wprowadzonych szereg procedur, zapisów postępowania czy też odpowiednich norm, które mają za zadanie pełną regulację procesów leczniczych. Jednak wracając do opisywanego braku empatii ze strony lekarzy, może warto przytoczyć pewne fakty z ostatnich dniu obrazujących realia przysłowiowej „kuchni” pracy lekarzy.
Dziś przykład z izby przyjęć Oddziału Psychiatrycznego Tomaszowskiego Centrum Zdrowia Sp. z o.o. Otóż jak można mówić o braku empatii lekarza, który jest uczestnikiem wydarzeń totalnej demolki Izby Przyjęć. Na załączonych zdjęciach wyraźnie widać, jak nieobliczalne zdarzenia mogą pojawić się w codziennej pracy czy to kadry lekarskiej czy też pielęgniarskiej nie tylko Szpitala w Tomaszowie Mazowieckim.
I nie celem niniejszego artykułu jest wykazania ogromu zniszczeń jakie trzeba było naprawić, gdyż w tym przypadku obraz mówi sam za siebie. Celem jest krótka refleksja zanim po raz kolejny stwierdzimy, że lekarz danego dnia był niemiły, nie zlecił nam ekstra tego czy innego badania czy też nie poświęcił pacjentowi wystarczającej ilości czasu na kompleksowe przedyskutowanie problemu zdrowotnego, może warto poznać też realia pracy od drugiej strony.
Szpital to żywy organizm, wielowymiarowa płaszczyzna działań, gdzie zarówno kadra medyczna, pacjenci czy też organy zarządzające podmiotami powinny wykazać się zrozumieniem dla pełni swoich działań.
 |
 |
 |
