Loading ...
Zastanawialiście się czasem jak obchodzi wigilię mieszkaniec Norwegi ? Czy w innych zakątkach Europy zwyczaje są takie same jak w Polsce?
Grecja
Typowo greckim symbolem Bożego Narodzenia jest drewniana misa zawieszona na drucianej obręczy. Jest to rozpoznawczy znak okresu świątecznego w Grecji. Do misy dołączony jest także drewniany krzyż z owinięta wokół niego gałązką bazylii. W misie zawsze powinno znajdować się trochę wody, która ma na celu utrzymać bazylię w świeżości. Każdego dnia ktoś z rodziny zanurza krzyż ozdobiony bazylią w wodzie i symbolicznie skrapia każde pomieszczenie w domu. Rytuał ten wiąże się z wierzeniami na temat Killantzaroi (złe duchy). Ma on nie dopuścić ich do murów domu.
Norwegia
Zgodnie z norweską tradycją ludową, w każdym gospodarstwie na wsi mieszka ukryty w stodole Krasnal. Jeśli gospodarz nie dba o niego odpowiednio, może go spotkać z jego strony wiele psot i złośliwości. Dlatego też wiele rodzin wystawia w Wigilię Bożego Narodzenia przed dom talerz z kleikiem ryżowym (risgrøt), suto okraszonym cukrem i cynamonem, dla nissenów żyjących w pobliżu.Mieszkaniec Norwegowi w Wigilię chowa również wszystkie miotły. Wierzy, że tego dnia czarownice błąkają się po ziemi i szukają mioteł pozostawionych na wierzchu, które kradną, aby ulecieć w dal.
Islandia.
Z kolei dzieci w Islandii otrzymują prezenty od Yuletide-lads, magicznych elfów pochodzących z gór, które słyną z psikusów robionych ludziom. Odwiedzają one najmłodszych przez kolejne trzynaście dni, pierwszy raz 12 grudnia i ostatni raz w Wigilię. Grzecznym malcom zostawiają w butach postawionych na parapecie słodycze i drobne upominki, niegrzeczne dzieci natomiast mogą liczyć jedynie na… zgniłego ziemniaka. Wigilijny poranek natomiast przeznaczony jest na odwiedziny cmentarzy i dekorowanie grobów bliskich.
Austria.
W Austrii, podobnie jak w Polsce, choinkę ubiera się w Wigilię. Na drzewku wieszane są światełka i łańcuchy oraz słodycze – najczęściej czekoladowe butelki wypełnione likierem i pierścienie z bezy w pastelowych kolorach. Dzieci nie szukają prezentów pod choinką, a dostają je 6 grudnia, kiedy św. Mikołaj przynosi je wraz z Krampusem. Ten ostatni to iście diabelski potwór, włochaty i z rogami, którego rolą jest straszenie dzieci i karanie tych niegrzecznych poprzez wręczanie rózgi lub grudki węgla.
Bułgaria
W Bułgarii Święta Bożego Narodzenia zaczynają się 20 grudnia, w dzień św. Ignacego. Trwają do 26 grudnia. Po skończonej uczcie wigilijnej rodzina zostawia na noc w pełni zastawiony stół. Wierzy się bowiem, że tej nocy domy odwiedzają duchy zmarłych przodków, które także powinny mieć możliwość skosztowania świątecznych przysmaków.
Katalonia i jej zaskakujący obyczaj pieńka
Nazwa wywodzi się od łacińskiego słowa tizon czyli pochodnia. Oryginalnie Caga tio to był właśnie kawałek drewna który wrzucony do ognia „podarowywał” ciepło, światło i symbolizował wszystko to co najważniejsze przy świętowaniu w rodzinnym gronie. Dziś ma znaczenie dużo bardziej materialne. Legenda mówi o tym, że Caga Tio dostawał od dzieci resztki jedzenia ze stołu, wszystko to czego nie zjadły one. W zamian, najedzony „załatwiał się” prezentami. W trakcie Wigilii rodzina zbierała się wokół pieńka i waliła go kijkiem, śpiewając przy tym ludowe przyśpiewki. Bicie miało spowodować, że drobne upominki miały z niego wylatywać na koc znajdujący się pod nim (głównie słodycze i drobiazgi)
Ukraina
Na Ukrainie jedną z najważniejszych ozdób choinkowych jest plastikowy pająk. Jest to nawiązanie do starej legendy o ubogiej rodzinie, która w święta nie miała czym przystroić drzewka. Po przebudzeniu się, dzieci ujrzały, że choinkę „ubrał” pająk, oplatając ją mieniącymi się w słońcu nitkami pajęczyny. Co więcej po czasie zmieniła się ona w srebro i złoto, ratując rodzinę od biedy. Symboliczny pająk wśród ozdób ma przynosić pomyślność w nadchodzącym roku i chronić od niedostatku. Jest również tradycja dzielenia się Prosforą (czyli święconą bułeczką z przaśnego chleba), która pełni rolę naszego opłatka. Wedle starych podań powinno się również położyć po główce czosnku na każdym rogu stołu, aby odpędzić złe duchy.
