Tomasz Bąk (ur. 1991 w Tomaszowie Maz.) – poeta, autor książek poetyckich „Kanada” (2011) i „[beep] Generation” (2016). Laureat Nagrody Poetyckiej SILESIUS 2012 w kategorii debiut. Mieszka i studiuje w Łodzi.

Zainspirowany polskim filmem dokumentalnym pt. „Aleppo. Notatki z ciemności” napisał wiersz, który dzięki uprzejmości autora publikujemy na portalu FORMAT3A.

Jestem z tobą w Aleppo,
gdzie mrok topi twój samochód,
gdzie krótki błysk reflektorów
musi służyć za strefę komfortu.

Jestem z tobą w Aleppo,
gdzie chciałbyś zasnąć tak bardzo, że
o twojej potrzebie snu mówią nasze media, 
nieprzerwanie od przeszło czterech lat.

Jestem z tobą w Aleppo,
gdzie gest wynurzającej się z kurzu
dłoni musi starczyć za pożegnanie,
nawet bakterie starczą na dłużej.

Jestem z tobą w Aleppo,
gdzie to, w czym pokładałeś nadzieję,
położyło się cieniem
i obrysowało się kredą.

Jestem z tobą w Aleppo,
gdzie słychać płacz mężczyzn,
a słone krople znaczą poliki i czoła
tych, których nie będzie już dane usłyszeć.

Jestem z tobą w Aleppo,
gdzie dom z rysunków pięciolatka,
te sześć prostych kresek
nieopodal linii frontu.

Jestem z tobą w Aleppo,
gdzie zostały marzenia,
twój Harley, wolność dookoła owiewki,
kaszlą całą noc Stany Zjednoczone.

Jestem z tobą w Aleppo,
gdzie synów chcesz powierzyć Bogu,
gdzie synom musisz powierzyć broń,
gdzie mieszka syn Twój, Ojcze?

Jestem z tobą w Aleppo,
gdzie nie dotyka cię wojna,
gdzie dotyka cię pełnia człowieczeństwa,
jego włosy i palce płyną ulicami.

Jestem z tobą w Aleppo,
gdzie zasady są proste,
stawki niskie, a nagrody
pójdą ci w pięty.

Jestem z tobą w Aleppo,
gdzie twoja krew z dala od kamer,
gdzie twoja śmierć z dala od świateł
jest rozwiązaniem problemu.

Jestem z tobą w Aleppo,
gdzie twoje gruzy kaleczą mi stopy,
gdzie twój gniew ściska moje gardło
i moje usta nie mają wyboru.

« Powrót