22 lutego był „Dniem Ofiar Przestępstw”. Policjanci tomaszowskiej komendy włączyli się w szereg przedsięwzięć i warsztatów z dziećmi i młodzieżą. W ramach realizowanego projektu „Każda przemoc boli”, z uczniami z Zespołu Szkól w Smardzewicach przeprowadzono warsztaty szkoleniowe. Najmłodsze dzieci pod okiem wicedyrektor szkoły Katarzyny Wosińskiej przygotowały wystawę obandażowanych pluszaków z wymowną etykietą „Kochaj mnie, nie bij mnie” Ze starszą młodzieżą z II LO st. sierż Marta Mysur przeprowadziła zajęcia dotyczące m.in cyberprzemocy.
W ZS w Smardzewicach przeprowadzono kolejne spotkania w ramach projektu „Każda przemoc boli”. Policjanci Wydziału Prewencji: Naczelnik Wydziału Prewencji nadkom. Aleksander Łazowski, profilaktyk st.sierż. Marta Mysur i dzielnicowi, razem z Anetą Markiewicz – prezeską Fundacji Arka Nadziei przeprowadzili warsztaty dotyczące przemocy. Poruszono tematykę agresji wśród rówieśników, przemoc fizyczną i psychiczną, znęcania się nad osobami słabszymi, a także coraz bardziej szerzącej się cyberprzemoc. Dzieci bardzo angażowały się w dyskusje, odpowiadały na pytania i aktywnie uczestniczyły w interakcjach. Najmłodsi w ramach akcji przygotowali wystawę obandażowanych pluszaków, które oznaczone były etykietką „Kochaj mnie nie bij mnie”. Jest to pewnego rodzaju sprzeciw przeciwko występującemu zjawisku przemocy.
Tego samego dnia prelekcje o cyberprzestępczości z uczniami II LO przeprowadziła st. sierż. Marta Mysur, która poruszyła tematykę zagrożeń występujących na portalach społecznościowych, konsekwencję umieszczania nieodpowiednich treści w internecie, umiejętnego korzystania z aplikacji mobilnych, omówiła również przestępstwa kradzieży tożsamości i danych czyli rozwijającego się phishingu oraz stalkingu.
 |
 |
 |
Dzień Ofiar Przestępstw – polskie święto obchodzone 22 lutego na mocy ustawy Sejmu RP z dnia12 lutego 2003 roku, którego celem jest monitorowanie sytuacji ofiar przestępstw oraz działań na rzecz poprawy ich położenia. Dzień ten nie jest dniem wolnym od pracy.
POLSKA KARTA PRAW OFIARY, dokument podpisany w październiku 1999 r. przez Ministra Sprawiedliwości a następnie przyjęty i podpisany w listopadzie 1999 roku przez uczestników Międzynarodowej Konferencji na rzecz Praw Ofiar, w tym przez polskie organizacje, instytucje i osoby prywatne stykające się w swojej pracy z ofiarami przestępstw.
Wszystkie polskie organizacje, instytucje i osoby prywatne stykające się w swojej pracy z ofiarami przestępstw postanowiły dla poprawienia sytuacji ofiar w Polsce podpisać ten dokument.
Mając na względzie, zagwarantowaną w Konstytucji Rzeczpospolitej przyrodzoną i niezbywalną godność człowieka i obywatela, będącą źródłem jego wolności i praw, które władze publiczne mają obowiązek szanować i chronić (art. 30 Konstytucji RP); fakt, iż Rzeczpospolita Polska jest państwem prawa, urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej, w którym każdy ma obowiązek przestrzegania prawa (art. 2 i art. 83 Konstytucji RP); zalecenia wypracowane przez międzynarodową społeczność kształtujące politykę postępowania z ofiarami przestępstw, a w szczególności:
deklarację ONZ o podstawowych zasadach sprawiedliwości dla ofiar przestępstw i nadużyć władzy z 1985 r.; Europejską Konwencję o kompensacji dla ofiar przestępstw popełnionych z użyciem przemocy z 1983 r.; Zalecenia Rady Europy Nr R(85)11 w sprawie pozycji ofiary w prawie i procesie karnym.Zalecenia Rady Europy Nr R (87)21 w sprawie zapobiegania wiktymizacji i pomocy dla ofiar przestępstw;
oraz rozumiejąc, iż posiadanie prawa oznacza rzeczywistą możliwość korzystania z procedur gwarantujących ich realizację, zwłaszcza gdy są one naruszane lub nie wypełniane;
rozumiejąc potrzebę podniesienia kultury prawnej poprzez realną egzekucję praw obowiązujących;
kierując się dobrem ofiar przestępstw oraz chęcią pomocy i naprawienia doznanej przez nie krzywdy postanawiamy spisać i upowszechnić Polską Kartę Praw Ofiary.
