Loading ...
8 lutego 2019 r. w I Liceum Ogólnokształcącym w Tomaszowie Mazowieckim odbyło się 25. Noworoczne Spotkanie Przyjaciół Dzieci, którego organizatorem jest Towarzystwo Przyjaciół Dzieci Oddział Powiatowy w Tomaszowie Mazowieckim.
Podczas spotkania gościli przedstawiciele władz, partnerzy, ofiarodawcy i przyjaciele. Jadwiga Brajer i Maria Jędryka prezeski towarzystwa przywitały zaproszonych gości. Do występów w części artystycznej spotkania zaproszono uczniów Państwowej Szkoły Muzycznej I i II stopnia w Tomaszowie Mazowieckim, dzieci ze Środowiskowej Świetlicy „Krasnoludek” oraz uczniów I LO. Prowadzący spotkanie Grzegorz Wągrodzki przytoczył historię tomaszowskiego oddziału TPD, a o wspomnienie Eugeniusza Muszyńskiego, który był prezesem tomaszowskiego oddziału TPD poproszono Emilię Tesz, Lucyna Zysiak natomiast wieloletnia przyjaciółka a zarazem współpracownica wspomniała Teresę Zając, która po Eugeniuszu Muszyńskim przejęła funkcję prezesa.
25. noworoczne spotkanie obfitowało w wyróżnienia i odznaczenia Złotą Odznakę Zasłużony Działacz Towarzystwa Przyjaciół Dzieci otrzymali: Jacek Mrozowicz, Andrzej Kucharczyk, Beata Młynarczyk, Maria Zerek, Janina Górecka. Srebrną Odznakę Zasłużony Działacz Towarzystwa Przyjaciół Dzieci otrzymali: Wanda Rybak, Monika Kucharczyk, Urszula Burda, Michalina Galiasz, Emilia Goleń-Sygitowicz.
ODZNAKę PRZYJACIEL DZIECKA przyznano: Marzenie Laskowskiej, Bibiannie Wojciechowskiej, Marcie Wojtaszewskiej, Jolancie Łon, Henrykowi Pełce, Marcie Jagodzińskiej, Krystynie Wilk, Marii Wonko, Marcinowi Karpiowi, Marcinowi Witko, Zofii Szymańskiej, Jerzemu Lisowi, Grzegorzowi Warszewskiemu, Karolowi Wojciechowskiemu, Janinie Walczyk, Teresie Matusik, Ewie Kosińskiej-Borkowskiej, Magdalenie Czeretowicz, Bogdanowi Kąckiemu.
O historii TPD
Towarzystwo Przyjaciół Dzieci świętuje w tym roku piękny jubileusz. Już sam fakt 100 lat istnienia TPD to powód do dumy, ale przecież to również czas ciągłego pomnażania wspaniałego dorobku opiekuńczo wychowawczego. Teraz jest świetna okazja aby chociaż w dużym skrócie przypomnieć historię tego stowarzyszenia. A jest to jedna z najstarszych organizacji społecznych w kraju, która po odzyskaniu niepodległości, już w pierwszym roku istnienia wolnej Polski wykorzystała możliwość zrzeszania się oraz wolnego społecznego działania.
Inspiratorką powołania organizacji w 1919 roku była znana działaczka społeczna, pedagog, publicystka i pisarka – Stefania Sempołowska. Współczesna nazwa TPD istnieje od 1949 roku, po połączeniu Robotniczego i Chłopskiego Towarzystwa Przyjaciół Dzieci. Obecnie jest stowarzyszeniem pożytku publicznego działającym na rzecz i dla dobra dzieci. Opiera się na pracy oddanych dzieciom społeczników. Założenia programowe, cele i zadania TPD mają bardzo szeroki zakres tematyczny. Prowadzenie różnorodnych działań na rzecz spraw i praw dziecka, chronienie dziecka i rodziny przed wszelkimi zagrożeniami oraz tworzenie jak najlepszych warunków wszechstronnego rozwoju, daje pozytywne rezultaty w zakresie przygotowania dziecka do życia w rodzinie i demokratycznym społeczeństwie.
W historię Polskiego Towarzystwa Przyjaciół Dzieci pięknie wpisuje się nasze tomaszowskie stowarzyszenie. Szkoda tylko, że nie ma dokumentacji archiwalnej z okresu przedwojennego.
Są natomiast wspomnienia Pani Alicji Sapieżyńskiej, która od 1950 roku kierowała Referatem opieki nad dzieckiem w Szkolnym Inspektoracie nazwanym później Wydziałem Oświaty. Wspomina pierwsze lata pracy jako okres ciągłych problemów lokalowych i organizacyjnych. Podkreśla jednak wielkie zaangażowanie i życzliwość ludzi wielkiego serca, wywodzących się głównie ze środowiska szkolnego, którzy poświęcali swój czas wolny na zajęcia opiekuńcze z dziećmi. Praca ukierunkowana była wtedy głównie na likwidację powojennych skutków nędzy w rodzinach najbiedniejszych i zapewnienie dzieciom z tych rodzin jak najlepszej opieki.
W oparciu o szkoły uruchomionych było kilka placówek i świetlic prowadzących dożywianie. W latach 60 – tych funkcjonowało już 28 t. zw. Kół TPD, które były organizowane nawet przez Komitety blokowe. Dla porównania – obecnie są 43 koła działające w szkołach i przedszkolach.
W ciągu kolejnych lat formy pracy ciągle się zmieniały. Zmieniały się też potrzeby społeczne, a rozwój nauki i techniki zmuszał do podejmowania nowych wyzwań, bo dzieci wkraczające w świat nowoczesności miały coraz to inne zainteresowania. Tak jest do dnia dzisiejszego. Same zajęcia opiekuńczo – wychowawcze są niewystarczające, dlatego w Socjoterapeutycznej Świetlicy Środowiskowej Krasnoludek działającej od pracuje wielu specjalistów, mogących zapewnić dzieciom udział w urozmaiconych i atrakcyjnych zajęciach.
Siłą napędową tomaszowskiego TPD zawsze byli i są ludzie, dla których dzieci są największym skarbem. Jedni angażują się w codzienną pracę, inni wykazujący wielką życzliwość i hojność jako darczyńcy i sponsorzy. Dzięki nim Zarząd TPD gromadzi środki finansowe i rzeczowe, które są dużym wsparciem dotacji celowych otrzymywanych każdego roku od lokalnych władz samorządowych na realizacje zadań statutowych.
Tomaszowskie TPD miało szczęście do setek bardzo oddanych dzieciom działaczy, dlatego nie sposób wszystkich wymienić. Ograniczmy się więc tylko do tych, którzy kierowali pracami Zarządu w ostatnich kilkudziesięciu latach i potrafili gromadzić wokół siebie liczne grono pracowników i działaczy.
Prezesami TPD byli: Stanisław Włodarczyk, Franciszek Brzozowski, Antoni Woskowski, Aleksander Kobylak, Antoni Adamski, Zofia Kępa, Józef Lenarczyk, a w czasach już nam najbliższych Eugeniusz Muszyński, Teresa Zając,i Piotr Zieliński. Obecnie funkcję tę piastują panie Jadwiga Brajer i Maria Jendryka.
Najdłużej bo aż 19 lat kierował TPD pan Eugeniusz Muszyński, trzy lata krócej pani Teresa Zając, pan Piotr Zieliński – 8 lat.
Pan E. Muszyński był bardzo znanym i cenionym pedagogiem oraz działaczem społecznym i samorządowym.
Stery po panu Muszyńskim przejęła pani Teresa Zając, długoletnia nauczycielka i ulubienica uczniów popularnego w mieście mechanika, kobieta o wielkiej charyzmie i licznych pomysłach. Przez wiele lat jej najbliższą współpracownicą była Pani Lucyna Zysiak. Po Teresie Zając funkcję prezesa pełnił Piotr Zieliński kontynuując z wielkim zaangażowaniem dotychczasowe cele i zadania statutowe. Osoba znana ze swojej pracy społecznej na rzecz środowiska lokalnego. Cieszył się wielką sympatią dzieci i młodzieźy.
Najciekawszym, niepowtarzalnym na skalę krajową pomysłem pani Teresy Zając, kontynuowanym przez następców jest charytatywny koncert „Serce na Dłoni”. Przez wiele lat zaskakuje wszystkich wielkim rozmachem organizacyjnym, różnorodnością form scenicznych i wspaniałą scenografią. Jego największym atutem byli i są ludzie wielkiego serca. Nic dziwnego, bo umiejętności aktorskie prezentowali na scenie najbardziej znani i najważniejsi obywatele naszego miasta, wśród których nie brakowało nawet tych zasiadających na najwyższych stanowiskach samorządowych.
Tego nie da się zapomnieć!
