Loading ...
13 października 2023 r. w Wiadernie odbyła się uroczysta akademia z okazji Dnia Edukacji Narodowej – odsłonięcie tablicy upamiętniającej 120 – lecie istnienia szkoły połączone z 250 rocznicą powołania Komisji Edukacji Narodowej. Uroczystość była również okazją do przecięcia wstęgi i oddania nowego boiska do piłki siatkowej plażowej.
W latach 1901 – 1903 na pograniczu wsi Nagórzyce i Wiaderno, na ziemi kupionej od gospodarza Antoniego Dyńdy, wybudowano z cegły budynek kryty słomą, typowy dla jednoklasówek.
Do szkoły, w której pracował tylko jeden nauczyciel uczęszczały dzieci z Nagórzyc, Wiaderna, Woli Wiaderno, Dębów, a także ze Swolszewic, Studzianek i Młoszowa. Z każdego domu zdobywać wiedzę mogło tylko jedno dziecko, najczęściej chłopiec. Nauczycielami szkoły byli wtedy: p. Nakonieczna, p. Szydłowski, p. Politański z żoną Haliną, p. Bara, p. Rudny. W okresie międzywojennym szkoła w Nagórzycach należała do najlepiej zorganizowanych na terenie gminy Golesze.
W roku szkolnym 1925/26 w szkole uczyło trzech nauczycieli. Funkcję kierownika pełnił Józef Bara. Najstarszą klasą była klasa czwarta. Do szkoły uczęszczało 194 uczniów. W następnym, roku w pięciu oddziałach, uczyło się 203 dzieci. Klasy były bardzo liczne, przeważnie męskie.
Tuż przed wybuchem II wojny światowej w roku szkolnym 1938/39 podniesiono stopień organizacyjny placówki, która stała się sześcioklasową szkołą drugiego stopnia. Nauka odbywała się w trzech salach na dwie zmiany.
Do szkoły uczęszczały, jak dawniej, dzieci z okolicznych wsi. Wyposażenie w pomoce dydaktyczne było bardzo skromne – trochę przyborów do geometrii, ubogi księgozbiór.
Do 1938 roku funkcję kierownika szkoły sprawował Ignacy Kacprzak, który jesienią zmienił miejsce pracy, a kierowanie szkołą powierzono jego synowej Annie Kacprzak.
Wybuch II wojny światowej to tragiczny okres w dziejach szkoły. Jeden z nauczycieli Franciszek Budzyń został zmobilizowany do wojska 3 września 1939 roku. W szkole pozostały Anna Kacprzak i Maria Budzyń.Początkowo zajęcia nie odbywały się. W październiku wrócił do pracy Franciszek Budzyń. Nauka w szkole rozpoczęła się jesienią. Realizowany program, obowiązujący w całej Generalnej Guberni, był bardzo okrojony. Maria Budzyń została zwolniona z pracy 1 lutego 1940 roku, a na jej miejsce zatrudniono Joannę Westrych. 4 czerwca 1942 roku gestapo aresztowało Franciszka Budzynia. Wywieziono go do obozu koncentracyjnego w Mauthausen, gdzie zmarł 30 lipca 1942 roku. Na miejsce zamordowanego Franciszka Budzynia przyjęto Jana Kamockiego. W tym czasie Maria Budzyń znalazła schronienie w leśniczówce w Nagórzycach i prowadziła tajne nauczanie.
Wieś Nagórzyce została wyzwolona przez Armię Radziecką18 stycznia 1945 roku. Nauka w szkole rozpoczęła się już w lutym 1945 roku. Do pracy zgłosili się: dawny kierownik Ignacy Kacprzak, Maria Budzyń i Bolesław Biernacki (mieszkaniec Wiaderna). Warunki były trudne, szkoła ograbiona, pomoce naukowe zdekompletowane, część szkolnych akt zaginęło lub zostało zniszczonych. Naukę rozpoczęło 201 dzieci w sześciu oddziałach.
W roku szkolnym 1950/51 kierowanie szkołą powierzono Marii Budzyń. Szkoła w Nagórzycach szybko rozwijała się i wkrótce została siedmioklasową szkołą zbiorczą. Do klas szóstej i siódmej uczęszczały dzieci ze Swolszewic i Stanisławowa. Nauczyciele wielokrotnie zmieniali się, stopniowo wzrastała liczba uczniów.
W roku 1951 wieś i szkoła zostały zelektryfikowane, a w 1952 r. dobudowano do starego budynku dwie sale lekcyjne i korytarz. W latach 1956 – 1966 przy szkole podstawowej zorganizowana została Szkoła Przysposobienia Rolniczego, przeniesiona później do Golesz.Szkoła Podstawowa w Nagórzycach stała się pełną szkołą ośmioklasową w roku szkolnym 1966/67.
1 września 1968 r. nowym kierownikiem szkoły w Nagórzycach został Józef Krześlak. Na przełomie lipca i sierpnia 1970 r. przeprowadzono remont szkoły. Wymalowano klasy, założono nową instalację elektryczną, otynkowano budynek. Remont został wykonany dzięki zaangażowaniu kierownika szkoły oraz przewodniczącego Gromadzkiej Rady Narodowej w Goleszach Dużych Stanisława Macudy.
28 marca 1974 r. miało miejsce ważne wydarzenie w dziejach szkoły. Tego właśnie dnia po raz pierwszy w kancelarii zadźwięczał telefon – szkoła została podłączona do sieci telefonicznej.
Z dniem 1 sierpnia 1977 roku dyrektorem Szkoły Podstawowej w Nagórzycach została Krystyna Rokita. Jesienią 1978 r. rozpoczęto budowę nowej, piętrowej szkoły z przestronnymi klasami, przyjaznej dzieciom i nauczycielom. Otwarcie nowego budynku szkolnego miało miejsce 14 grudnia 1979 r.
W latach 1988 – 1998 po zmianach granic administracyjnych miasta placówka funkcjonowała jako Szkoła Podstawowa nr 15 w Tomaszowie Maz. Spośród wszystkich tomaszowskich szkół mogła poszczycić się najładniejszym położeniem, co sprzyjało organizowaniu wypoczynku letniego dla dzieci.
1 września 1992 roku dyrektorem szkoły została Dorota Bąbol. Od 1 września 1998 roku placówka funkcjonuje jako Szkoła Podstawowa w Wiadernie. Rok później, w związku z reformą oświatową, została przekształcona w sześcioklasową szkołę podstawową, prowadzoną przez Urząd Gminy w Tomaszowie Mazowieckim. W 2003 roku w budynku przeprowadzono termomodernizację i wymieniono stolarkę okienną.
Od 1 września 2004 roku funkcję dyrektora Szkoły Podstawowej w Wiadernie sprawuje Joanna Świnoga.
W obecnej chwili szkoła korzysta z obu budynków, w których użytkowanych jest osiem klasopracowani (w tym pracownia informatyczna), zaadaptowana sala gimnastyczna, biblioteka, pokój nauczycielski, sekretariat, kuchnia ze stołówką i świetlicą.
Na terenie Szkoły Podstawowej w Wiadernie działają różne organizacje szkolne (LOP, Oświata Zdrowotna) i koła zainteresowań: ekologiczne, matematyczne, ortograficzne polonistyczne i europejskie. Dzieci mogą działać w samorządzie i spółdzielni uczniowskiej. Szkoła stale współpracuje z: Poradnią Psychologiczno – Pedagogiczną, TPD, MOPS – em, GOPS – em, Nadleśnictwem w Smardzewicach, Kołem Łowieckim „Błękitne Źródła”.
Niezależnie jednak od prowadzonej polityki oświatowej szkoła miała i ma szerokie oraz ambitne plany w stosunku do swoich wychowanków. Stwarza im optymalne warunki do nauki, doskonalenia własnych umiejętności, rozwijania uzdolnień oraz zainteresowań w różnych dziedzinach życia społecznego.
W trosce o wszechstronny rozwój dziecka szkoła zapewnia uczniom dostęp do kultury poprzez obcowanie z teatrem, filmem i sztuką. Nauczyciele organizują okolicznościowe imprezy i uroczystości, wychodząc w stronę społeczności lokalnej. Szkoła ukazuje
i przeciwdziała zagrożeniom cywilizacyjnym współczesnego świata. Podejmuje środki zaradcze wobec wszelkich przejawów przemocy i agresji. Kieruje swoje działania tak, aby wychować Polaka – Europejczyka w duchu demokracji. Uczy także zaradności i przedsiębiorczości, umiejętności odnalezienia się w trudnej sytuacji społecznej i ekonomicznej.
Owocem działań wszystkich nauczycieli są liczne sukcesy wychowanków. Na przestrzeni lat uczniowie naszej szkoły uczestniczyli w różnych konkursach i olimpiadach przedmiotowych, zdobywając nagrody i wyróżnienia na terenie miasta, gminy i województwa. Możemy poszczycić się laureatami olimpiad przedmiotowych. Wśród uczniów są również mistrzowie ortografii, wspaniali recytatorzy, plastycy, ekolodzy, także literaci i matematycy. Znaczące sukcesy odnoszą chłopcy i dziewczęta w sporcie szkolnym, zarówno indywidualnie, jak i zespołowo. Najlepsze wyniki osiągają w biegach, tenisie stołowym i piłce nożnej.
Liczbę nauczycieli, pracowników administracji i obsługi, którzy pracowali na przestrzeni 100 lat, można podać tylko w przybliżeniu.
Z zachowanych materiałów wynika, że było ich około osiemdziesięciu. Przyczyny zmian kadrowych to przejście na emeryturę, urlopy macierzyńskie i wychowawcze, zmiana miejsca pracy i zamieszkania. Jednak każdy z nich pozostawił swój ślad w uczniowskich sercach.
Kierownicy i dyrektorzy: Józef Bara (1925), Ignacy Kacprzak (do 1938), Anna Kacprzak (1938), Ignacy Kacprzak (1945 -1950), Maria Budzyń (1950 – 1968), Bolesław Biernacki (1962), Józef Krześlak (1968 – 1977), Krystyna Rokita (1977 – 1992), Dorota Bąbol (1992 – 2004), Elżbieta Laskowska (2004), Joanna Świnoga (2004-2008), Arkadiusz Świech (2008- …)
Gminę Tomaszów Mazowiecki w uroczystości reprezentowali: Przewodnicząca Rady Gminy Tomaszów Mazowiecki – Krystyna Pierścińska wraz z radnymi Rady Gminy, Wójt Gminy Tomaszów Mazowiecki – Franciszek Szmigiel, Z-ca Wójta Gminy Tomaszów Mazowiecki – Sławomir Bernacki.
