Loading ...
Warsztaty Terapii Zajęciowej działające przy Stowarzyszeniu Rodzin i Dzieci Niepełnosprawnych w swej 22-letniej historii, lokalizację zmieniały trzy razy. Być może teraz czeka je czwarta przeprowadzka.
Zmiana dla takiej placówki jak WTZ, to trzęsienie ziemi. 60 osób z autentycznym statusem ludzi specjalnej troski. Często niepełnosprawnych ruchowo. Bywa, że z trudem oswajających się z nowym otoczeniem i ludźmi. Warsztaty to także kuchnia, wyposażone pracownie, podjazdy dla wózków, przystosowane łazienki itd.
Ponad dwa lata temu WTZ przeniesiono z pomieszczeń po byłej budowlance do opuszczonego przez uczniów budynku byłego Gimnazjum nr 2 przy ul. Warszawskiej. Kiedy już się zaaklimatyzowali, zainwestowali pieniądze w remonty i przystosowania pomieszczeń, podjazd, władze miasta poinformowały, że mają się szykować do kolejnej wyprowadzki. W mieście jest takie rozeznanie potrzeb niepełnosprawnych, że zaproponowano, by WTZ przeniósły się do byłej siedziby przedszkola, przy ul. Konstytucji 3 Maja. Protesty, publikacje medialne poskutkowały. Prezydent miasta, odpuścił.
Temat przeprowadzki WTZ wraca jednak ponownie, a to za sprawą… radnych powiatowych. Pretekstem jest ponoć troska o przyszłość warsztatów. Radni chcą, by WTZ znalazły stałą bazę i to taką, na długie lata. Wskazali miejsce – budynek magazynowy należący do Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego przy ul. Majowej. Budynek jest nieużytkowany, parterowy, o dostatecznej powierzchni i z dostępem do niewielkiego terenu zielonego.
W lipcu ubiegłego roku, WTZ wystosowało pismo do prezydenta miasta z pytaniem, co dalej z dzierżawą pomieszczeń w gimnazjum przy ul. Warszawskiej. Odpowiedź nadeszła w… grudniu. Władza zapewnia, że nadal obowiązuje umowa najmu i że miasto nie zamierza sprzedawać budynku byłego gimnazjum, który ma być nadal przeznaczony na cele publiczne i oświatowe. Zaufanie do władzy jest chyba jednak w narodzie niskie, bo WTZ z uwagą przyjęło propozycję radnych powiatowych odnośnie nowej lokalizacji.
-
Nie wiemy, kiedy nastąpiłaby przeprowadzka i czy w rachubę wchodzi ten rok – mówi Gabriela Wojciechowska, kierowniczka WTZ. – Powiat obiecuje remonty i adaptację pomieszczeń, ale nie oszacowano jeszcze kosztów – dodaje.
Sprawie poświecono posiedzenie Komisji Zdrowia Rady Powiatu. Naprzeciw pracowników WTZ zasiadło chyba z dziesięciu panów i zaczęli się zastanawiać nad losem placówki, do której żaden wcześniej nawet nie zajrzał. Dopiero po spotkaniu, WTZ odwiedził Bartłomiej Matysiak, członek Zarządu Powiatu.
Zobaczymy, czy koszty przedsięwzięcia nie ostudzą zapału powiatu. Zobaczymy czy WTZ znajdzie dla swych podopiecznych przystań na dłużej niż dwie kadencje i to nie zależnie od tego, czy powiaty przetrwają jeszcze 10 najbliższych lat.
Dla mieszkańców miasta interesujące powinno być też, czemu radnym powiatowym zależy na tej przeprowadzce. Budynek gimnazjum jest przecież miejski. Czyżby chcieli przejąć go od miasta? I co dalej? Na razie zasłużyli się sprzedażą Archidiecezji Łódzkiej za bezcen innej, oświatowej placówki, byłego domu dziecka. Jest ktoś następny, kto ma chrapkę na ten obiekt? Na pewno ma ją Katolickie Stowarzyszenie Oświatowe im. św. ojca Pio, które prowadzi w tym samym budynku szkoły katolickie. Szkoły ledwo dyszą, ale za to ich dyrektor, a obecnie wicedyrektor Ośrodka Przygotowań Olimpijskich w Spale ma się doskonale, ma swoje pięć minut i będzie chciał je wykorzystać. Być może w takim razie nie on jeden ma chrapkę na byłą szkołę.
W autentyczną troskę radnych powiatowych o los podopiecznych WTZ jakoś trudno uwierzyć. Do tego kolejne ekipy rządzące nas przyzwyczaiły.
