W latach 90-tych XIX w. Tomaszów Mazowiecki znajdował się w trudnej sytuacji gospodarczej i ekonomicznej. Mimo tego, chcąc zapewnić skuteczne leczenie narastających chorób, ochronę życia i zdrowia mieszkańcom naszego miasta, z inicjatywy tomaszowskiego lekarza społecznika dr Jana Rodego, w 1891 roku został otwarty niewielki, 40 łóżkowy Szpital Miejski przy ul. Św. Antoniego 41, pod wezwaniem św. Stanisława. Rozwój Szpitala Miejskiego nastąpił od 1919 r., kiedy to dyrektorem został tomaszowianin dr Alfred Augspach.
W roku 1922 Szpital zatrudniał 5 lekarzy. Jako sukces uznano zaopatrzenie Szpitala Miejskiego w światło elektryczne i telefon w 1927 r. Do rangi osiągnięć zaliczono również projekt urządzenia laboratorium chemicznego dla potrzeb Szpitala. W lipcu 1930 roku Tomaszów Maz. posiadał zaledwie 14 lekarzy, 9 dentystów, 8 felczerów i 14 akuszerek. Wśród lekarzy było 5 internistów, 4 ginekologów, 2 pediatrów, 1 dermatolog, 1 okulista i 1 laryngolog. W roku 1938 zakupiono budynek przy ul. Polnej 56, jednak ostatecznie nie przeprowadzono jego adaptacji, gdyż zabrakło w kasie miejskiej pieniędzy na dalszą realizację projektu. W okresie kampanii wrześniowej Szpital Miejski powiększono o budynek przy ul. Antoniego 47 i 57, gdzie przebywało do 350 rannych żołnierzy. Po wyzwoleniu w 1945 roku Szpital Miejski nadal prowadził swoją działalność poszerzony o budynek przy ul. Polnej 56 gdzie mieścił się oddział zakaźny. W 1949 r. powstała przy Szpitalu Miejska Stacja Pogotowia Ratunkowego. na początku lat 50-tych Szpital Miejski noszący wówczas im. M. C. Skłodowskiej, mieszczący się przy ul. Antoniego 47, w 1954 roku przyjął im. dr Rafała Czerwiakowskiego; liczył już wtedy 154 łóżka i zatrudniał 97 osób.
Przy Szpitalu znajdował się także Punkt Krwiodawstwa dla potrzeb własnych. Pod koniec lat 50-tych przejęto na potrzeby Szpitala Miejskiego budynek przy ul. Niskiej 14. W roku 1964 wybudowano od podstaw nowy Szpital Miejski mieszczący się wówczas przy ul. Południowej 35 (obecnie ul. Jana Pawła II 35), któremu pozostawiono im. dr Rafała Czerwiakowskiego. Ostateczny kształt Szpital uzyskał w 1984 r. i objął opieką medyczną populację ok. 170 tyś. mieszkańców powiatu tomaszowskiego. W 1996 r. zlikwidowano oddział chorób płuc z powodu dekapitalizacji budynku przy ul. Polnej 56. W 1998 r. Szpital wyposażono w sprzęt reanimacyjny, aparaty do znieczuleń, laparoskop, aparat do badania słuchu noworodków, inkubatory, gastrofiberoskop. W roku 2001 Zakład Pielęgnacyjno-Opiekuńczy zaopatrzono w kompletny sprzęt do rehabilitacji. W 2003 r. kompleksowo skomputeryzowano Szpital i przeszkolono w tym zakresie pracowników każdej komórki. W 2005 r. Szpital liczył 462 łóżka, zatrudniał 744 osoby w tym: 93 lekarzy różnych specjalizacji, 6 osób personelu medycznego wyższego, 73 osoby personelu średniego medycznego, 340 pielęgniarek, 30 położnych, 35 os. personelu niższego medycznego oraz 167 osób administracji i personelu gospodarczego. W dniu 19 lutego 2009 r. Rada Powiatu w Tomaszowie Mazowieckim podjęła uchwałę Nr XXXIV/244/2009 w sprawie likwidacji Szpitala z dniem 30 czerwca 2009 r.
Dalsze nieprzerwane świadczenie świadczeń zdrowotnych bez ograniczenia ich dostępności, warunków udzielania oraz jakości przejął Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej – „Tomaszowskie Centrum Zdrowia” spółka z o.o. z 100% udziałem Powiatu Tomaszowskiego. TCZ powołano Uchwałą Nr XX/144/2008 Rady Powiatu z dnia 27 marca 2008 r. TCZ prowadzi działalność w dotychczasowym zakresie. W dniu dzisiejszym w szpitalu pracuje m.in.: 160 lekarzy, 261 pielęgniarek, 25 położnych, 44 salowe, 46 ratowników medycznych, 15 osób wyższego personelu medycznego, 12 techników analitycznych, 11 osób, statystyki medycznej, 74 pracowników personelu pomocniczego, obsługi i administracji.
Źródło i zdjęcia: https://szpitalwtomaszowie.pl/
