Stereotyp nie jest nigdy stereo, jest zawsze płaski. – L. Konopiński. Tezę tę zdaje się potwierdzać projekt Żywej Biblioteki, organizowany już po raz drugi w Tomaszowie Mazowiecki. Tym razem przeczytać historie można było w sobotę, 9 grudnia, w Kawiarni Artystycznej Sploty. Organizatorem przedsięwzięcia był Szkolny Club UNESCO w II Liceum Ogólnokształcącym im. Stefana Żeromskiego pod przewodnictwem Renaty Radzikowskiej.
Zmierz się z uprzedzeniami. Zacznijmy razem zmieniać świat na lepszy. Z takim przesłaniem odbyło się prawie trzygodzinne spotkanie w ramach Żywej Biblioteki. Do wglądu były cztery Żywe Książki. Czytelnik mógł przeczytać historię Emigranta, Sportowca na wózku inwalidzkim, Kobiety żołnierza oraz Alicji matki lesbijki.
Żywa Biblioteka umożliwia nieformalny kontakt z przedstawicielami grup społecznych obarczonych stereotypami, uprzedzeniami, wykluczeniem i dyskryminacją i polega na osobistej rozmowie z nimi. Rozmowa trwa określony czas, zazwyczaj trzydzieści minut, ma luźny charakter, odbywa się w intymnej, przyjaznej atmosferze.
Żywa Biblioteka jest projektem edukacyjnym z zakresu działania dyskryminacji i ochrony praw człowieka od 10 lat w Polsce, od ubiegłego roku w Tomaszowie -mówi Renata Radzikowska- Chcemy by na zawsze wpisała się w kalendarz tomaszowskich imprez.
Każda książka piękna, ciekawa. Nie wszystkie Książki jesteśmy w stanie przeczytać. Każda przeczytana zapada w pamięć.
Alicja matki lesbijki.
Alicja chce wywalczyć dla swojej córki Mai, prawa takie jak mają osoby heteroseksualne. Maja, chce z dziewczyną iść ulicą trzymając się za ręce bez uczucia pogardliwych spojrzeń przechodniów. Maja od najmłodszych lat wie, że jest homoseksualna, matka swoje podejrzenia potwierdza rok temu.
Kobieta żołnierz.
Ona: Małgorzata Petynka, żołnierka 7 Dywizjon Lotniczy, 25 Brygady Kawalerii Powietrznej Nowy Glinnik, sierżant, zastępca kierownika kancelarii tajnej. Położna, ratownik medyczny, pielęgniarka, pedagog, wykładowca.
Dlaczego żołnierka?: Żołnierzem chciała być zawsze. W ostatniej klasie liceum chciała iść do wojska. Był to czas kiedy szkoły były pozamykane dla osób cywilnych, nie mogła zdawać. Poszła okrężną drogą. Duże zapotrzebowanie w wojsku było na osoby po profilu medycznym. Po egzaminie z ratownictwa medycznego, zdała egzaminy do wojska, brygady desantowo szturmowej.
Rodzina. Mąż: Poznali się na sympatia.pl. Mąż był w Iraku ona położną w ICZMP w Łodzi. Są 11 lat ze sobą. Pomimo, że mąż nie zgadzał się aby szła do wojska, to on ją przygotowywał do egzaminów sprawnościowych, wspierał i dyscyplinował. Rozkaz do wojska dostała w chwili kiedy był w Afganistanie.
Dzieci: Dwóch synów 2 i 5 lat. Kiedy syn miał rok wyjechała do Afganistanu, wróciła jak miał prawie dwa lata. Nie doprowadza do sytuacji kiedy obojga rodziców nie ma w domu. Po urodzeniu dzieci zmieniły się priorytety, najpierw rodzina potem wojsko. Zrezygnowała z wyjazdów na misje.
Relacje rodzinne po powrocie z misji: Są rzeczy ważne i ważniejsze. Problemy dnia codziennego, jak rachunki, już nie zajmują, zmieniły się priorytety.
Kobiety w wojsku: Dużo jest kobiet pilotek, w kompanii dowodzenia i logistycznej.
Kobiety na misji: Kobiety są głównie w szpitalach, w bojówkach nie. Sierżant Petynka była jedyną kobietą na cały zespół, była w taktycznym zespole bojowym. Dowodziła grupą ewakuacji medycznej.
Ranna: Uległa wypadkowi. Wóz którym jechała najechał na nieimprowizowany ładunek wybuchowy, wyleciała w powietrze. Miała szczęście, nie zapięła pasów inaczej by ją rozerwało a tak tylko wyrzuciło w powietrzę. Do dnia dzisiejszego ma dolegliwości z kręgosłupem, nie słyszy na prawe ucho.
Stres pourazowy: Miała uraz do mężczyzn, doszło do sytuacji kiedy czuła się lepiej poza bazą, gdzie nie było otoczenia męskiego. Gdzie była ze swoją grupą, miała swój wóz.
Czy jako kobiecie jest jej w wojsku trudniej: Teraz już nie. Zdobyła szacunek. Jest bardziej odporna. Jak umierają dzieci na oddziale, na którym dalej pracuje, to ona się nimi zajmuje. Uodporniło ją to co zobaczyła w Afganistanie.
Nierówność: Do dnia dzisiejszego musi czasami udowadniać, że nadaje się do wojska. Sama natomiast uważa, że kobiety lepiej działają pod wpływem stresu. Ona sama sprawdziła się w Afganistanie, kiedy ranna pomagała pięciu rannym saperom.
Czy spełniły się jej marzenia o wojsku: Nie do końca, jej pasją jest medycyna, nie ma jednak dla niej w 25 brygadzie etatu medycznego.
Polityka: Bohaterka twierdzi, że nie ma wpływu na politykę, jedyny jaki ma to oddanie głosu w wyborach.
Osobowość: Silna i dominująca.
Cele: Obrona doktoratu „Zdrowie publiczne.
 |
 |
 |
Kolejna Żywa Biblioteka już za rok. Warto zajrzeć i przeczytać historię różnorodnych ludzi.
Jeśli artykuł Ci się podobał, udostępnij go by inni też mogli go przeczytać. A jeśli chcesz być na bieżąco polub nasz fanpage na Facebooku!
