Tomaszów przystankiem w życiu emigranta z Ukrainy

Iwan urodził się w 1995 roku jako trzecie dziecko swoich rodziców w miejscowości Ołyka na Ukrainie. Tam skończył szkołę podstawową, średnią, oraz siedem klas gminnej szkoły muzycznej – klasa pianino. W 2017 roku skończył Narodowy Uniwersytet Gospodarki Wodnej i Zarządzania Zasobami Naturalnymi w Równem. W trakcie kończenia uczelni był już w Tomaszowie Mazowieckim przyjechał tu do rodziny.

Dziś Format3A rozmawia z Iwanem, o przystanku życia – Tomaszowie…

Co sprawiło, że podjąłeś decyzję o emigracji?
O tym, że opuszczę Ukrainę wiedziałem już idąc na studia. W moim kraju ciężko się żyje. Nie ma perspektyw na rozwój. Zarabia się bardzo mało, a ceny są bardzo wysokie. Średnia godzina pracy na Ukrainie to 15 hrywien na godzinę – chleb kosztuje 9 hrywien, a papierosy średnio 26 hrywien. W większych miastach jest jeszcze drożej.  

Jak to się stało, że trafiłeś właśnie do Tomaszowa?
Pierwszy raz w Tomaszowie byłem w 2014 roku, przyjechałem tu do siostry, na wakacje. Wtedy nie wiedziałem, że będę tu mieszkał. Od tamtej pory to miasto bardzo się zmieniło. Gdy przyjechałem ponownie w 2017 odkryłem , że już nie wrócę do domu, że zostanę. Nie wiedziałem wtedy jeszcze co się wydarzy.

Jak urządziłeś się w Tomaszowie?
Dużo pomocy otrzymałem od rodziny i od kolegi, którego poznałem w pracy. Dość szybko znalazłem pracę, pracuję fizycznie, zarabiam tak jak inni pracownicy. Praca nie jest ciężka, a szef nie najgorszy. Wynająłem mieszkanie, daję sobie radę.  Czas pokaże co będzie dalej?

Czy Tomaszów Mazowiecki, jest przystankiem w Twojej  życiowej podróży?
Tomaszów, miasto o średniej wielkości, dobrze się tu czuję. Czy jest przystankiem na pewno tak. Ale chciałbym zwiedzić Polskę. Byłem już w Łodzi i w Rzeszowie, i do życia wole Tomaszów. Pod koniec roku 2017 byłem w Urzędzie Wojewódzkim w Łodzi w Wydziale Spraw  Obywatelskich i Cudzoziemców na rozmowie, staram się o kartę stałego pobytu na podstawie polskich korzeni. Czekam na decyzję. Do domu na stałe na pewno nie wrócę. Jeśli nie dostanę karty stałego pobytu, pojadę tylko po wizę.

Karta stałego pobytu jest dla Ciebie ważna?
Tak. Daje dużo możliwości. Mogę spokojnie żyć, pracować, kupować na raty, wziąć kredyt w banku, założyć działalność gospodarczą i podróżować na terenie całej Unii Europejskiej bez wiz.

Co wiesz o swoich przodkach Polakach?
Niewiele. Moi dziadkowie byli Polakami, babcia pochodziła z Włodawy, od babci wiem że pradziadek służył w Polskim Wojsku. 1944 roku moich przodków wywieziono na Ukrainę. Tyle wiem.

Jak postrzegasz Tomaszów?
Spotykam tu życzliwych ludzi, kiedy tu przyjechałem umiałem tylko zwrot „dzień dobry”, sąsiedzi i współpracownicy pomagają mi poznawać polski język. Jeśli byłaby możliwość nauki języka polskiego na pewno bym skorzystał i mówię tu raczej o czytaniu i pisaniu bo mówienie jest najłatwiejsze.

Czego Ci brakuje w Tomaszowie?
Tęsknię bardzo za rodziną, za mamą i dziećmi siostry. Z bardziej przyziemnych spraw to trochę za pianinem, ale mam nadzieje kupić sobie wkrótce instrument.

Jestem ciekawy Tomaszowa, poznałem jego turystyczny szlak, zalew, groty, Niebieskie Źródła. Obserwuje rozwój miasta od trzech lat i ciekaw jestem jak będzie wyglądał w 2020 roku.

Dziękuję za rozmowę

Na zdjęciach Ołyka, rodzinne miasto Iwana.

 

« Powrót