Loading ...
W trakcie pobytu w Anglii śledzę rządy już trzeciego, kolejnego premiera. Oczywiście obecnie jest to pani premier. Kolejno są to: Gordon Braun, David Cameron i obecna Theresa May. Każdy z nich rządził na rzecz wszystkich mieszkańców Wysp Brytyjskich i nikomu nie przyszło do głowy rozwalać roboty poprzedników. Mieszkańcy nie odczuwają zamieszania po wyborach. Premierzy oczywiście zmieniają ministrów, ale tego nikt nie komentuje, bo to oczywiste, że premier ma prawo skonstruować sobie taki rząd jaki mu odpowiada. Media nie zajmują się oceną jakości ochrony prominentów, bo ciągłość pracy służb gwarantuje fachowe usługi. Cameron miał taki epizod, gdy rozmawiał z dziennikarzami na ulicy i wpadł na niego jakiś biegacz. Przeprosili się i każdy kontynuował swoje. Gordon Braun miał wpadkę, gdy w czasie kampanii wyborczej nie wyłączył mikrofonu i brzydko skomentował wcześniej odbytą rozmowę z jedną ze starszych obywatelek. To mogło zadecydować o jego porażce. Premierzy w Anglii mają podwójne obowiązki, jednym jest zarządzanie państwem, a drugim dbanie o kondycję swej partii. Główne dochody pochodzą od sponsorów. Z tego powodu mają wiele spotkań z wyborcami w swych okręgach. Premier Therese May (była ważnym ministrem w poprzednim rządzie) przed ostatnimi lokalnymi wyborami pukała do domów zwykłych mieszkańców. Mnie też spotkał ten zaszczyt. Jak już została premierem nie zmieniła przyzwyczajeń i tak jak dawniej bywa gościem różnych organizacji. W niedzielę uczęszcza na msze, a po tym gotuje obiad dla męża. W produkty zaopatruje się w markecie w mojej małej miejscowości. Miałem okazje kupować w tym samym czasie masło, a ona z sąsiedniej półki brała mleko. Klienci oczywiście rozpoznawali tak ważna osobę, ale nie było zamieszania. Asystował jej mąż i jeden przystojny mężczyzna w odstępie kilku metrów, a przy wyjściu za kasami był jeszcze jeden. Nie było jednak widać żadnych oświetlonych samochodów, a ruch na parkingu odbywał się jak zazwyczaj. Jako potencjalny kandydat na członka partii wymieniłem kilka e-maili z lokalnym biurem tej partii i jak do tej pory nie mam wrażenia, że jestem intruzem. W Polsce jeśli nie poznałem polityka osobiście, nigdy na żadne pismo nie było odpowiedzi.
